صادقی حسینی, سید علیرضا. (1385). بررسی آب قابل بارش و تعین آستانه بارورسازی ابر توسط نمودارهای ترمودینامیکی و سنجنده مدیس در غرب ایران. جغرافیایی سرزمین, 3(شماره 1 (پیاپی 12)), 98-111.
سید علیرضا صادقی حسینی. "بررسی آب قابل بارش و تعین آستانه بارورسازی ابر توسط نمودارهای ترمودینامیکی و سنجنده مدیس در غرب ایران". جغرافیایی سرزمین, 3, شماره 1 (پیاپی 12), 1385, 98-111.
صادقی حسینی, سید علیرضا. (1385). 'بررسی آب قابل بارش و تعین آستانه بارورسازی ابر توسط نمودارهای ترمودینامیکی و سنجنده مدیس در غرب ایران', جغرافیایی سرزمین, 3(شماره 1 (پیاپی 12)), pp. 98-111.
صادقی حسینی, سید علیرضا. بررسی آب قابل بارش و تعین آستانه بارورسازی ابر توسط نمودارهای ترمودینامیکی و سنجنده مدیس در غرب ایران. جغرافیایی سرزمین, 1385; 3(شماره 1 (پیاپی 12)): 98-111.
بررسی آب قابل بارش و تعین آستانه بارورسازی ابر توسط نمودارهای ترمودینامیکی و سنجنده مدیس در غرب ایران
بررسی آب قابل بارش وتعیین آستانه بارورسازی ابر جهت جلوگیری از صرف هزینه های زیاد بارورسازی ناموفق یا احتمالا فرا بارورسازی ابر و در نتیجه کاهش پتانسیل بارش بسیار مهم هستند.این پژوهش در یک دوره 4 ساله (2000-2003) در روزهایی که بارش در ایستگاه زمینی ثبت شده برای تبریز و کرمانشاه انجام شده و آب قابل بارش با استفاده از داده های رادیو سوند و نمودارهای ترمودینامیکی و همچنین سنجنده مدیس ماهواره ترا، محاسبه شدند . به کمک منحنی بهترین برازش بین آب قابل بارش و میانگین بارش، آستانه مناسب جهت بارورسازی ابر تخمین زده شد. آستانه محاسبه شده بارورسازی ابر برای آب قابل بارش توسط سنجنده مدیس و رادیوسوند در ( 21 مورد تبریز و 17 مورد کرمانشاه ) مقایسه شد . آستانه به دست آمده توسط سنجنده مدیس در آذربایجان شرقی، (7) میلی مترو در کرمانشاه، ( 12 ) میلی متر است و این مقدار توسط اطلاعات رادیوسوند در همان روزها در آذربایجان شرقی، ( 9) میلی متر و در کرمانشاه، ( 15 ) میلی متر به دست آمد . به طورکلی نتایج آب قابل بارش به دست آمده از رادیو سوند بیشتر از مقادیر به دست آمده از سنجنده مدیس می باشد که عمدتا به دلیل ناهمگونی زمان رشد ابر و تصویر برداری سنجنده مدیس و همچنین حساسیت بیشتر سنجنده مدیس نسبت به پس پراکنش امواج فروسرخ توسط ابرهای ضخیم و حساسیت کم این سنجنده در شرایط مه در سطح زمین می باشد
The Study of Precipitable Water and its use in Cloud
Seeding with thermodynamic diagrams and Modis
Satellite in Western Iran
نویسندگان [English]
A Sadeghi-Hosseini
چکیده [English]
The study of Precipitable water (PW) and determining the cloud seeding threshold are of great importance in reducing the considerable cost of unsuccessful seeding or over seeding which well result in a decrease in rainfall potentiality. The present study was carried out within a four-year period covering from 2000 to 2003 where the amount of rainfall in Tabriz and Kermanshah was recorded by precipitation stations. instability indices, PW were calculated using the data obtained through radiosonde, thermodynamic diagram, and Modis satellite. Using the curve and upon choosing the PW and the rainfall average as dependent variable, from among the PW, the suitable cloud seeding threshold was estimated. The thresholds obtained through Modis and radiosonde for cloud seeding and PW were compared across 21 cases. The two methods employed showed high correlation. The thresholds obtained through Modis in East Azerbaijan and Kermanshah were 7 mm and 12 mm respectively, while the thresholds obtained through radiosonde on the same days for PW were 9 mm in East Azerbaijan and 15 mm in Kermanshah. In general, the amount of PW obtained through radiosonde proved to be greater than those achieved through Modis. It is mainly due to the fact that the clouds’ build up time and satellite picturing were not synchronous; moreover, the Modis had higher sensitivity to the back scattering of the infrared waves by heavy clouds and, at the same time, and the low sensitivity in fogy condition on earth.
کلیدواژه‌ها [English]
precipitable water, cloud seeding threshold, the data obtained through
radiosonde, MODIS
ابتدای صفحه